اذان مغرب و تنگه غروبه
دلم دنبال یاری از جنوبه
خدایا ای دل ما عاشقایه
نسوزان جان هرچی مرد خوبه
چنی وایسم سر کوچه بری تو
مه تنها ماندم و عالم سری تو
ای مردم هفت و هشت تا یارن
دارن من بیچاره ماندم تو خره ی تو
بخند جانم بخند تا جان بگیرم هی
امشو با فلک زوران بگیرم
به جای او بی محلی های که دیدم
هی امشو از لباد تاوان بگیرم
یه چند وقته که از قلبم جدایی
نمیدانم تو با کی آشنایی؟
بگو آخه چه بد گفتن عه لای تو؟