بیا شومینه ی این خونه سرد و ساکتو روشن کن
بیا پیراهن گلداری که بت هدیه دادم تن کن
یادته گریت می اومد دست رو موهات میکشیدم میرفت
با یه خندت کل روز هرجا که سختی میکشیدم میرفت
هیشکی نمیفهمه حال دلم رو خودت بیا
بی تو تک و تنهام تو شهر شلوغیا
قول داده بودی حرف رفتن نه نگیا
بیا بیا قد دل کوچیکت تنگه دلم برات
هر کی از تو کوچه رد میشه میاد تو حیات
تنگه تنگه دلم واسه اون دوتا چشات بیا بیا