چتری سیاه رو چشمات دنبال یه چیکه بارونه
این موهایی که پریشونه بدجوری آتیش میسوزونه
با نوک انگشت پیشونیتو هی نوازش میکنم آروم
این دلی که دستته خونه تو چی میدونی ازم خانوم
من که معتادتمو خمارتم عشقه با تو رابطم
نشکنی قلب تنگمو من خودم خرابتم
سخت بگم تمامشو حق بده گاهی ساکتم خانوم
نقاشیم صفره ولی چقد قشنگ ناز نگاتو میکشم
اخمام برای بقیس هر چی تو میگی رو چشم
تقصیر من نبود اصلا تو خواستی عاشقت بشم خانوم