نشسته ام به در نگاه می‌کنم دریچه آه می کشد
تو از کدام راه میرسی تو هم که رفتی
مگه نگفتی تا آخرش با عشق در میوفتی
تو هم که رفتی بازم شکستم بازم دوباره خالیه دستم
آدم عشق نبودی پس چرا حوا شدی
من چرا هواتو کردم چرا بی وفا شدی
ادم عشق نبودی تنها لافشو زدی
فک می‌کردم واقعا عاشقی کردن بلدی
سردم چه ساده باورت کردم
شکسته قلب پر دردم
الان بی من خوشی حتما
شبها به آسمون میشم خیره