به دلتنگی مریم و آمنه به دلشوره ی هاجر و آسیه
تو محکم ترین آیه هستی ولی دلتم همونقدر احساسیه
ولی خم به ابرو نیاوردی و نگاهت پر از شوق شیدایی
شنیدم که گفتی ندارم غمی که ما هرچی دیدیم زیبایی
برای چشات یادگاری گذاشت چشای پر از بغض و مبهوتشو
چقدر سخته حالا ببینی خودت روی شونه ی شهر تابوتشو